Distorted love [ShigarakDeku]


            กลิ่นหอมหวานจากร่างขาวคละคลุ้งไปทั่วลมหายใจ ชิการาคิรู้สึกดีที่ได้สูดดมเข้าไป ทั้งคู่ต่างแสดงอารมณ์ที่ตัวเองต้องการออกมาอย่างชัดเจนโดยไม่อายกัน กางเกงนักเรียนตัวโปรดถูกอีกฝ่ายถอดโยนออกไปข้างล่างอย่างรีบร้อน  

 “อ้ะ!” ร่างบางร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อถูกสัมผัสจุดอ่อนไหวบริเวณหว่างขา วันนี้ช่างดูรีบร้อนกว่าทุกๆวัน

“โท....โทมุระซัง อ๊า” เสียงครางหวานอย่างที่โทมุระจงใจให้เป็น ลิ้นร้อนดูดเลียตรงช่องทางรักสีหวานอย่างไม่รังเกียจ ขาเรียวสวยถูกจับแยกออกจากกันอย่างน่าอาย เจ้าของร่างได้แต่ยกมือขึ้นมาปิดใบหน้าแดงก่ำที่กำลังเขินอายของตัวเอง

“อื้อ ชะ..ช้า หน่อยสิ” ร่างเล็กเห็นทีท่าหื่นกระหายของคนตรงหน้าแล้วจึงต้องพูดขึ้นมาห้ามปรามเสียหน่อย ไม่ใช่ว่าพรุ่งนี้เขาจะหยุดเรียน...ถ้าปล่อยตามใจล่ะก็ลุกไม่ไหวกันพอดี

“ชอบไม่ใช่หรอ” เสียงเย็นๆตอบกลับมา ก่อนจะขยับร่างของตนขึ้นมาและปล่อยให้นิ้วทำหน้าที่ของมันต่อคือการเตรียมช่องทางสีหวานให้พร้อม เด็กหนุ่ม ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าชอบสัมผัสนั้นขนาดไหน ใจจริงอยากจะบอกให้ฝ่ายตรงข้ามทำอีก มากกว่านี้

            จูบรสร้อนถูกมอบให้กันอีกครั้ง ลิ้นนุ่มเกี่ยวตวัดกันไปมา ร่างสูงรู้สึกพอใจกับกลีบปากบางของเด็กหนุ่มวัยมัธยมเขารู้สึกว่าต้องเติมเต็มให้อีกฝ่ายมากกว่านี้ มือหยาบอีกข้างลูบไล้สัมผัสแผ่นอกขาวและบีบคลึงเนินอกเล็กๆนั่นอย่างสนุกมือ คงเพราะอีกฝ่ายมีกล้ามเนื้อเลยทำให้จับตรงไหนมันก็นุ่มไปหมด

            เมื่อผละริมฝีปากออกชายหนุ่มผมเงินก็ไม่ปล่อยให้เสียเวลา เขาดูดเม้มไซร้ซอกคอสวยของร่างบางเพื่อทำความเป็นเจ้าของ รอยแดงสีกุหลาบสวยเป็นเครื่องตราว่าร่างนี้เป็นของเขา รอยกัดตรงไหล่มนสวยเพื่อบอกว่าอิซุกุเป็นของเขาคนเดียว
“อิซุกุ...เป็นของฉัน คนเดียว”

“ตรงนี้ก็เป็นของฉัน”

“ตรงนี้”

“ตรงนี้”
ขณะที่พูดไปริมฝีปากก็ไล้ไปตามร่างนุ่มตั้งแต่ต้นคอลงไปจนถึงท้องน้อยและต่ำลงไปอีก คนตัวเล็กส่งเสียง อืออาออกมาเมื่อรู้สึกถึงลมหายใจที่รดอยู่บริเวณหว่างขา มันทำให้เขารู้สึกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก

“ตรงนี้ก็ด้วย...”

            “...อา..อ๊า..” ร่างบางสั่นไหวตามแรงกระแทกที่ถูกส่งมาจากส่วนร่าง แก่นกายใหญ่ถูกสอดเข้ามาเพื่อเติมเต็มความต้องการของทั้งสองฝ่าย ริมฝีปากบางสีหวานอ้ากว้างเพื่อสูดอากาศเข้าปอดให้มากที่สุด มือเล็กจิกผ้าปูที่นอนสีขาวจนยับยู่ยี่ เสียงครางหวานเมื่อถูกจุดกระสันดังระงมทั่วห้องสี่เหลียมอย่างไม่อายกัน

“อิซุกุ...อ่า รู้ตัวว่าต้องถูกทำโทษใช่ไหม”

“อือ ...อ้ะ คะ...ครับ ผม....อือ” ประโยคพูดเปล่งออกมาอย่างขาดห้วงเมื่อได้รับผลกระทบจากแรงกระแทกรุนแรงตรงช่องทางรัก ความรู้สึกเจ็บที่คุ้นเคยแทรกเข้ามาพร้อมกับความรู้สึกที่ดีเกินคาด


“แรงอีก...โทมุระซัง...ทำโทษผมเยอะๆ อ๊า!” ร่างบางถูกจับให้นอนคว่ำ สะโพกสวยแอ่นขึ้นอย่างรู้งานเพื่อให้อีกคนทำได้ถนัดกว่าเดิม

“อือ ...” เสียงครางดังขึ้นอีกครั้งอย่างเป็นที่พอใจจากร่างสูง เขาโน้มตัวลงดึงใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยความต้องการเข้ามาจูบก่อนจะไล่กัดตามไหล่เล็กอย่างหื่นกระหาย


“หอมจัง...อิซุกุ”


            แปลกจริงๆ ทั้งที่น่าจะมีแต่กลิ่นเหงื่อแท้ๆ แต่ร่างบางตรงหน้ากลับหอมหวาน...เหมือนเตรียมตัวมาเพื่อให้เขากัดกิน


“นายรู้ใช่ไหมว่าฉันจะมา...”
“อะ...อื้อ ผม...”
“ตอบสิ” เสียงกระซิบอบอุ่นที่ใบหูทำเอาเด็กเนิร์ดคนนี้หัวสมองขาวโพลนไปหมด พูดสิ่งที่ตัวเองต้องการออกไปไม่ได้เลย...

            สะโพกบางขยับตามแรงของอีกฝ่าย เอวโค้งสวยก้นงอนงามถูกร่างสูงจับขยี้ไปจนทั่วทุกส่วนราวกับว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ของเขาอีกแล้ว


“อิซุกุ”
“อื้อ...ผม...ไม่คิดว่าจะมาหา...จริงๆ นี่นา....อ้ะ”

เด็กดีจริงๆ เตรียมตัวมาเพื่อเขา

“ขอเสร็จข้างในนะ”

“มะ..เดี๋ยว! อึก!” ร่างสูงที่ทำตามใจตัวเองได้เติมเต็มความรักด้านในช่องทางสีหวาน ความร้อนและความเสียวซ่านแล่นผ่านเข้ามาด้านใน เขาถูกเติมเต็มด้วยความต้องการของฝ่ายตรงข้ามซึ่งเป็นคนเอาแต่ใจ น้ำกามรักสีขาวถูกบีบกลับย้อนออกมาด้านนอก ผ้าปูที่นอนเปรอะไปด้วยน้ำรักของทั้งสอง


“แล้วเวลาคิดถึงฉัน...ทำตรงนี้ด้วยสินะ”  


“อื้อ” ร่างขาวไม่สามารถเปล่งคำพูดได้เมื่อถูกกระแทกเข้ามาอีกครั้งด้วยแก่นกายที่เต็มไปด้วยอารมณ์ ความต้องการไม่มีวันหมดสิ้น ช่องทางคับแคบเริ่มติดรัดความใหญ่ที่คุ้นเคยอีกครั้ง แต่ทว่าคนตัวสูงกว่า กลับหยุดการกระทำนั้นเหมือนจงใจแกล้ง ร่างเล็กแสดงใบหน้าผิดหวังออกมาเมื่อไม่ได้ตามใจอยาก

“ทะ..ทำ ไม...ไม่ทำต่อ” เสียงสั่นๆถามกลับพยายามอดกลั้นความต้องการของตัวเองให้มากที่สุด แต่ดูเหมือนจะเก็บไม่อยู่แล้ว


“อิซุกุ...บอกรักฉันสิ แล้วก็บอกว่าอยากได้อะไร”

“เอ๊ะ...”

“ถ้าบอกฉันตรงๆ จะให้ทุกอย่างที่นายต้องการเลย อิซุกุ” คำพูดชักชวนเสียงหวานของวิลเลินหนุ่มทำเอาเด็กน้อยรู้สึกโหวงๆ ใช่..ตอนนี้เขาต้องการ แต่จะให้พูดไปมันก็ช่างน่าอาย...


“มะ ..ไม่ไหวแล้ว...อย่าแกล้งผมเลยนะ โทมุระ..ซัง” เจ้าของผมเรือนเขียวหอบหายใจหนัก ของใหญ่สอดใส่เข้าในตัวเขา มันยัง...ไม่พอ ต้องการเข้ามามากกว่านี้


“ฮึก...ผมรัก...ที่สุดเลยโทมุระซัง...อย่าแกล้งผมสิ”
“อา...อิซุกุ”
“ผมเป็นของคุณ...คนเดียว”


“ผมต้องการคุณ”


            จบประโยคแสนหวานมือหนาจับสะโพกโค้งก่อนจะกระแทกแก่นกายเข้าไปลึกสุด ร่างเล็กอ้าปากกว้างอีกครั้งเมื่อได้สิ่งที่ตนต้องการ ถ้อยคำบอกรักพูดออกมาไม่ขาดปากและสัญญาว่าจะเป็นของเขาคนเดียว


อิซุกุเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น...


“คืนนี้ฉันจะลงโทษนาย”
“อา...ลงโทษผมเลยครับ...ผมรักคุณที่สุด โทมุระซัง” ร่างเล็กยังคงพูจาปลุกอารมณ์คนผมเงินอย่างไม่หยุดยั้งเพื่อให้ได้สิ่งที่ทั้งคู่ต้องการจนกว่าจะพอใจ


“ไม่ต้องห่วง...ฉันอยู่กับนายทั้งคืน อิซุกุ”


“เรียกชื่อฉันให้พอใจเลย”



ความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม